Only a month to go, times flies.
Blijf op de hoogte en volg Daily
01 Oktober 2014 | Filipijnen, Calinan
Een nieuwe werk week.. Deze week bij the Care For The Eldery.
The Care For The Eldery ligt gelegen aan een rustige lange weg. Een erg mooi stuk grond met vele kleine bamboe huisjes, een groot gezamenlijk huis en vele mooie planten. Ideale plek voor een verzorgingshuis.
Het vervoer voor zowel de heen als de terug weg moesten we zelf regelen. Het heeft wel iets om ’s ochtends vroeg langs de weg een Jeep aan te houden, een stuk mee te rijden en als gevolg in een trycycle te stappen om op de plaats van bestemming te komen.
Eenmaal aangekomen bleek de eigenares niet aanwezig te zijn voor de komende 3 dagen, i.v.m. een ‘meeting’ in Thailand.
Weinig begeleiding gehad de eerste dagen, erg rustig en niet veel te doen op een dag. Het werken is hier sowieso erg anders als in Nederland, het personeel heeft alle tijd die er bestaat en houden zich moeilijk aan een planning. Dit is soms erg moeilijk te begrijpen.
De ouderen daarin tegen waren hartstikke blij met ons, veel bekijks omdat we natuurlijk blank waren. Sommige ouderen konden zelfs Engels spreken en verstaan. Hier konden we dan makkelijk een praatje mee maken, erg leuk!
Donderdag ontmoette we eindelijk Mam Fe, de eigenares.
Een erg lieve, bezorgde en zorgzame vrouw.
Mam Fe was erg open tegenover ons en vertelde dat ze ons dolgraag van alles wou laten zien. Ze wilde niet dat we in Nederland terug zouden komen zonder vele ervaringen rijker. Ze bood aan om in een andere week met ons naar verschillende universiteiten en ziekenhuizen te gaan. Hier zeiden wij natuurlijk geen nee op!
Vrijdag was onze laatste dag alweer bij The Care For The Eldery. Natuurlijk hadden we iets lekkers bij voor het personeel en alle ouderen, en voor Mam Fe een bos bloemen om haar te bedanken voor de gastvrijheid.
Uitnodiging voor een avondje uit!
Afgelopen week werden we uitgenodigd voor een avondje uit samen met Dr. Robillo (eigenaar ziekenhuis), JecJec (hoofdzuster) en Dr. Tan (Dokter).
Het avondje uit was gepland op de vrijdag, goed begin van het weekend dus!
Erg leuke avond gehad in een Music Bar met live muziek.
Achter de Music Bar bleek een restaurantje te zitten genaamd ‘De Bonte Koe’.
Wel erg Hollands dachten wij.. Even een kijkje nemen!
Jaaaa! Een Hollandse eigenaar, frikandellen, kroketten en friet speciaal wat wil je nog meer?
Helaas was de keuken om 23.00 uur al gesloten.. Maar hier zouden we zeker nog terug komen!
De volgende dag? Waarom ook niet?
Zo gezegd zo gedaan.. De volgende dag zaten we ’s avonds aan de frikandellen, kroketten en friet speciaal. Heerlijk!
Net of dat zo bijzonder is? Ja voor ons momenteel erg bijzonder.
Samen met de eigenaar nog even makkelijk ‘Hollands’ kunnen praten. Wel even wennen hoor, Hollands praten.. I.p.v. te zeggen dankjewel zei ik thankyou.
Zondag nog even de stad in voor wat souvenirs te kopen, de tijd vliegt tenslotte aan ons voorbij. Voordat we het weten zitten we weer in het vliegtuig op weg naar Nederland.
Alweer een nieuwe week aangebroken..
Zoals Mam Fe ons had beloofd zouden we na verschillende universiteiten en ziekenhuizen gaan voor onze ervaringen.
Om 08.00 u ’s ochtends werden we opgehaald door het eigen busje van The Care For The Eldery. Mam Fe had nog meer bezoek, een hoop andere studenten van verschillende universiteiten. Zij zouden die dag een rondleiding krijgen in het verzorgingshuis. De studenten waren erg enthousiast en wilde dat wij ons voor zouden stellen. Na kennis gemaakt te hebben met de vele studenten was het tijd voor een groepsfoto. Mam Fe houd zowel van foto’s maken als van ‘selfies’. In de auto, kantoor, universiteiten, op straat, winkelcentrum enz. je kunt het zo gek niet bedenken, maar ze maakt overal selfies.
We kregen een rondleiding in een school gespecialiseerd voor de opleiding verpleegkunde, het was dan ook niet zo groot. Wel beschikte ze over een hoop oefen materiaal dat wij in Nederland ook gebruiken op scholen. Ze beschikken zelfs over grote oefen poppen.
Leuk om te zien, we mochten zelfs een les volgen. Hier konden we jammer genoeg weinig van maken!
Mam Fe wilde ons dolgraag het grote ziekenhuis in de stad Davao laten zien.
Jeetje wat groot vergeleken met het ziekenhuis waar wij verblijven. Toch lijkt het me minder gezellig.. Ik vind het wel leuk om z’n goede band te hebben met al het personeel, dit kan natuurlijk niet in z’n erg groot ziekenhuis als in Davao.
Deze dag hebben we veel gezien en weer een hoop ervaringen opgedaan! Mam Fe nodigde ons uit om pizza te gaan eten om de dag goed af te sluiten. (Ze weet inmiddels dat de rijst onze neus uit komt!). Wat een schatje, die mam Fe!
We zijn alweer over de helft..
De tijd vliegt wanneer je plezier hebt, dat besef ik maar al te goed!
Alles is inmiddels gewend en iets wat raar was, is een gewoonte geworden..
Je kijkt niet meer raar op wanneer de mensen je aanstaren en roepen dat je mooi bent, dat kinderen met pistolen lopen en je om geld vragen, dat het verkeer zo chaotisch is en de auto’s over elkaar heen lijken te rijden..
Ik kan eindeloos praten over dingen dat me verbaasd heeft en wat me nog steeds verbaasd.
Maar om het te begrijpen.. moet je het toch echt zelf meegemaakt hebben!
Dikke knuffel!
The Care For The Eldery ligt gelegen aan een rustige lange weg. Een erg mooi stuk grond met vele kleine bamboe huisjes, een groot gezamenlijk huis en vele mooie planten. Ideale plek voor een verzorgingshuis.
Het vervoer voor zowel de heen als de terug weg moesten we zelf regelen. Het heeft wel iets om ’s ochtends vroeg langs de weg een Jeep aan te houden, een stuk mee te rijden en als gevolg in een trycycle te stappen om op de plaats van bestemming te komen.
Eenmaal aangekomen bleek de eigenares niet aanwezig te zijn voor de komende 3 dagen, i.v.m. een ‘meeting’ in Thailand.
Weinig begeleiding gehad de eerste dagen, erg rustig en niet veel te doen op een dag. Het werken is hier sowieso erg anders als in Nederland, het personeel heeft alle tijd die er bestaat en houden zich moeilijk aan een planning. Dit is soms erg moeilijk te begrijpen.
De ouderen daarin tegen waren hartstikke blij met ons, veel bekijks omdat we natuurlijk blank waren. Sommige ouderen konden zelfs Engels spreken en verstaan. Hier konden we dan makkelijk een praatje mee maken, erg leuk!
Donderdag ontmoette we eindelijk Mam Fe, de eigenares.
Een erg lieve, bezorgde en zorgzame vrouw.
Mam Fe was erg open tegenover ons en vertelde dat ze ons dolgraag van alles wou laten zien. Ze wilde niet dat we in Nederland terug zouden komen zonder vele ervaringen rijker. Ze bood aan om in een andere week met ons naar verschillende universiteiten en ziekenhuizen te gaan. Hier zeiden wij natuurlijk geen nee op!
Vrijdag was onze laatste dag alweer bij The Care For The Eldery. Natuurlijk hadden we iets lekkers bij voor het personeel en alle ouderen, en voor Mam Fe een bos bloemen om haar te bedanken voor de gastvrijheid.
Uitnodiging voor een avondje uit!
Afgelopen week werden we uitgenodigd voor een avondje uit samen met Dr. Robillo (eigenaar ziekenhuis), JecJec (hoofdzuster) en Dr. Tan (Dokter).
Het avondje uit was gepland op de vrijdag, goed begin van het weekend dus!
Erg leuke avond gehad in een Music Bar met live muziek.
Achter de Music Bar bleek een restaurantje te zitten genaamd ‘De Bonte Koe’.
Wel erg Hollands dachten wij.. Even een kijkje nemen!
Jaaaa! Een Hollandse eigenaar, frikandellen, kroketten en friet speciaal wat wil je nog meer?
Helaas was de keuken om 23.00 uur al gesloten.. Maar hier zouden we zeker nog terug komen!
De volgende dag? Waarom ook niet?
Zo gezegd zo gedaan.. De volgende dag zaten we ’s avonds aan de frikandellen, kroketten en friet speciaal. Heerlijk!
Net of dat zo bijzonder is? Ja voor ons momenteel erg bijzonder.
Samen met de eigenaar nog even makkelijk ‘Hollands’ kunnen praten. Wel even wennen hoor, Hollands praten.. I.p.v. te zeggen dankjewel zei ik thankyou.
Zondag nog even de stad in voor wat souvenirs te kopen, de tijd vliegt tenslotte aan ons voorbij. Voordat we het weten zitten we weer in het vliegtuig op weg naar Nederland.
Alweer een nieuwe week aangebroken..
Zoals Mam Fe ons had beloofd zouden we na verschillende universiteiten en ziekenhuizen gaan voor onze ervaringen.
Om 08.00 u ’s ochtends werden we opgehaald door het eigen busje van The Care For The Eldery. Mam Fe had nog meer bezoek, een hoop andere studenten van verschillende universiteiten. Zij zouden die dag een rondleiding krijgen in het verzorgingshuis. De studenten waren erg enthousiast en wilde dat wij ons voor zouden stellen. Na kennis gemaakt te hebben met de vele studenten was het tijd voor een groepsfoto. Mam Fe houd zowel van foto’s maken als van ‘selfies’. In de auto, kantoor, universiteiten, op straat, winkelcentrum enz. je kunt het zo gek niet bedenken, maar ze maakt overal selfies.
We kregen een rondleiding in een school gespecialiseerd voor de opleiding verpleegkunde, het was dan ook niet zo groot. Wel beschikte ze over een hoop oefen materiaal dat wij in Nederland ook gebruiken op scholen. Ze beschikken zelfs over grote oefen poppen.
Leuk om te zien, we mochten zelfs een les volgen. Hier konden we jammer genoeg weinig van maken!
Mam Fe wilde ons dolgraag het grote ziekenhuis in de stad Davao laten zien.
Jeetje wat groot vergeleken met het ziekenhuis waar wij verblijven. Toch lijkt het me minder gezellig.. Ik vind het wel leuk om z’n goede band te hebben met al het personeel, dit kan natuurlijk niet in z’n erg groot ziekenhuis als in Davao.
Deze dag hebben we veel gezien en weer een hoop ervaringen opgedaan! Mam Fe nodigde ons uit om pizza te gaan eten om de dag goed af te sluiten. (Ze weet inmiddels dat de rijst onze neus uit komt!). Wat een schatje, die mam Fe!
We zijn alweer over de helft..
De tijd vliegt wanneer je plezier hebt, dat besef ik maar al te goed!
Alles is inmiddels gewend en iets wat raar was, is een gewoonte geworden..
Je kijkt niet meer raar op wanneer de mensen je aanstaren en roepen dat je mooi bent, dat kinderen met pistolen lopen en je om geld vragen, dat het verkeer zo chaotisch is en de auto’s over elkaar heen lijken te rijden..
Ik kan eindeloos praten over dingen dat me verbaasd heeft en wat me nog steeds verbaasd.
Maar om het te begrijpen.. moet je het toch echt zelf meegemaakt hebben!
Dikke knuffel!
-
01 Oktober 2014 - 15:40
Pap En Mam:
Hallo Dail
Toch even snel weer kijken wat jullie weer allemaal meegemaakt hebben, ik vind het dan ook weer leuk om je reisverslag te lezen,de tijd gaat inderdaad erg snel,en wat een lieve vrouw mam Fe.
mijn complimenten over je reisverslag en hoe je het allemaal in je opneemt. geweldigggg
ga zo door dail, wij leven helemaal met je mee vooral met het lezen van de reisverslagen en app's.
Vele Knuffels xxxx Pap En Mam -
01 Oktober 2014 - 16:03
Kelly:
Wat een mooi verslag en wat een mooie ervaringen. De tijd vliegt zeker -en daar ben ik ook heel blij om- als je plezier hebt. Hier gaat het 'gewone' leven door (lees: school, huiswerk, stage bijbaan, sport), heel saai vergelijken met wat jij meemaakt. Geniet je laatste maand van alles wat je meemaakt, zodat je er met veel plezier aan terug denkt als je weer in Nederland bent!
Ze zeggen altijd "Je weet pas wat je aan iemand hebt als je het moet missen". Natuurlijk wist ik dat al, maar het is zeker waar.. jij bent een vriendin uit duizenden. Mijn aller beste vriendin!
Blij als je er weer bent, zodat we samen weer een swing kunnen geven aan ons 'gewone' leven.
I love you! -
01 Oktober 2014 - 17:28
Silvie:
Hee dail, super om te lezen wat je allemaal doet en meemaakt!
Wat een ervaringen neem jij mee na huis.. Die pakken ze je niet meer af!
Geniet er nog even van, voor je het weet kom je alweer na Nederland!
Xx Silvie & Kay -
03 Oktober 2014 - 10:42
Nellie Eikhout:
Hallo Daily hier een paar woordjes van mijn uit het hordegat dat klinkt anders dan groesbeek ik en heb jou verslag al weer gelezen heel leuk wat je allemaal mee maakt dat kun je hier niet voorstellen hoe het in dat verreland is ja anders dan in holland maar Daily ik denk dat jullie er goed van geleerd hebben jij hebt al meer gezien in die 3 maanden als ik in 70 jaar en de tijd gaat vlug vooral als je het naar je zin heb gr van nellie hou je taai en tot het volgende verslag -
03 Oktober 2014 - 22:05
Jenny De Bruin:
Hoi Daily,
Wat een ervaringen weer,keileuk om te lezen wat je allemaal
Meemaakt en heel leuk om je zo te volgen.
Succes nog voor de laatse maand
Gr jenny
-
05 Oktober 2014 - 12:37
Oma :
hallo daily aan je laatste weekjes begonnen.
kan niet wachten om al die enthousiaste verhalen thuis aan de keukentafel nog eens te horen.
geniet nog van de laatste weken!!
gr xxxxxxx oma -
08 Oktober 2014 - 21:33
Mai Vd Velde:
hey Daily, weer n super verslag! Leuk om alles wat je beleeft zo gedetailleerd te kunnen lezen. Alsof ik het kan zien en voelen zo mooi beschrijf je het. Geniet van de komende maand want voordat je er erg in hebt ben je weer thuis. Deze ervaring neemt niemand je nog af. Groetjes Mai -
29 Oktober 2014 - 14:40
Ton En THE:
Ook dit nog gelezen geweldige reis
Gr. Ton en the
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
