New experience, more memories.
Blijf op de hoogte en volg Daily
08 September 2014 | Filipijnen, Calinan
Een weekje werken in een huis voor kinderen met speciale beperkingen..
Erg aangrijpend om de verschillende beperkingen te zien van de kinderen, maar o wat mooi om te zien hoe de kinderen inclusief begeleiding wonen.
Een prachtig groot huis wat de kinderen volkomen de ruimte geeft om te spelen maar ook om zich terug te kunnen trekken.
Ieder kind heeft zijn eigen beperkingen, dus ook zijn eigen manier van handelen en taken/opdrachten uitvoeren.
Sommige kinderen gingen naar school. Een aantal in de ochtend, een aantal in de middag. Wij mochten hieraan deelnemen zodat ook wij een kijkje konden nemen hoe het hier op z’n schooldag gaat.
Erg anders… Een ‘normaal’ klaslokaal zoals wij in Nederland gewend zijn wordt hier nog eens in drieën gedeeld. De wc in een hoek van een klas blijkt ook normaal te zijn.
Wennen dus! Wel bijzonder om te zien hoe er les wordt gegeven aan de kinderen met speciale beperkingen. De ene leerling was blind, de ander doof en weer een ander kon niet praten. De lessen werden hierop aangepast. Zo werden de leerlingen die doof zijn apart genomen. Vele gebarentalen kwamen voorbij. Wat een aparte les, en zo knap!
In deze werkweek was er een speciaal programma op school, een dag stond in het teken van talent. ’S Morgens bij aankomst op school stonden er 3400 kinderen inclusief ouders op het schoolplein, wij werden gevraagd om op het podium een kleine speech te houden. Super eng, wel gaaf!
Kinderen kijken je met open mond aan, zwaaien naar je en zeggen je constant gedag. ‘Selfies’ kennen ze hier ook, ze doen er maar al te graag aan mee. Dat levert mooie foto’s en dus ook mooie herinneringen op!
Als cadeautje voor deze mooie en leerzame week heb ik samen met Fieke een alfabetisch spel gemaakt, dit is te gebruiken voor alle leerlingen met speciale beperkingen. Hier waren de leerkrachten erg dankbaar voor.
Weekend!
Dit weekend stond het ‘Nature Eden Park’ op het programma. Erg benieuwd, de foto’s zagen er in ieder geval fantastisch uit!
Het park ligt midden in de bergen, een stukje rijden dus.
Eenmaal aangekomen in het park natuurlijk gelijk het Skyriden en Skycycle opgezocht. Spannend!
Wat een uitzicht daar boven met een fietsje op een touw! Schreeuwen, gillen en lachen natuurlijk, maar super gaaf!
Een super mooi park, super veel te zien. Op naar de watervallen!
Selfie hier, selfie daar.. wat een uitzicht overal.
Klein uurtje later helaas verdwaald! Niet zomaar verdwaald maar echt verdwaald.. midden in de jungle!
Twee uur later nog steeds verdwaald, flink vaak gevallen, helemaal onder de klei en heel wat lek gestoken door verschillende beestjes.
Chagrijnig tegen elkaar om dat we verdwaald waren en elkaar uitlachen wanneer er iemand viel.
Eindelijk.. een groepje mensen! Na een tijdje hun gevolgd te hebben bleken ook hun verdwaald te zijn. Terug bij het begin dus!
Een aantal uren verder en nog maar een half uur te gaan voor het donker werd vonden we uiteindelijk de juiste weg. Dood en dood moe bij de uitgang van het park aangekomen te zijn bleken er geen taxi’s meer te rijden in de bergen vanwege het tijdstip.
De enige optie was achterop scooter’s. Oke? Zit niks anders op jongens! Achter op de scooter’s!
Natuurlijk.. kei harde regen, noodstop! Konden helaas niet meer verder rijden met de scooter’s in de bergen, was te gevaarlijk. Een tuctuc aanhouden dan maar.. Lekker droog!
De tuctuc maakte een vreemd geluid, leek van de onderkant uit te komen. Even stoppen om te kijken of we niet toevallig een dier eronder hadden, dit bleek niet het geval te zijn en volgens de chauffeur was er niks aan de hand.
Weer verder.. nog steeds een vreemd geluid, chauffeur ging zachter rijden! Een aantal jongens langs de kant schreeuwde plotseling erg hard en maakte een beweging dat we uit de tuctuc moesten springen. Natuurlijk keken wij elkaar heel stom en angstig aan, toch gesprongen! Op het moment dat we de tuctuc uit sprongen vloog het wiel over de straat.. Wat een geluk!
Uiteindelijk dood moe, drijf nat van de regen en helemaal bruin van de modder en de klei thuis aangekomen.
Wat een pech en wat een avontuur, zouden ze ons thuis geloven?!
De volgende dag weer vroeg op om fris en fruitig langs een operatietafel te staan. Wat een spierpijn!
De operatie werd uitgevoerd door Dr. Robillo zelf. Een 48 jarige vrouw bleek tumoren in zowel haar eierstokken als in haar baarmoeder te hebben. De buik van deze mevrouw was erg opgezwollen en zag er pijnlijk uit.
Akelig om te zien hoe ver de buik van deze mevrouw open gesneden werd. De operatie bleek gelukkig wel geslaagd te zijn, de tumoren waren verwijderd.
Een oriëntatiedag..
Deze dag zouden we naar een afkickkliniek, ouderen (verzorgings-verpleeghuis) en wake-board park gaan.
Als eerste de afkickkliniek, van jong tot oud.. Heftig om te zien!
Jongens/mannen en meisjes/vrouwen werden gescheiden. Kinderen van 10 jaar die al drugs verkochten, of kinderen van 13 die al echt verslaafd waren. Wij keken onze ogen uit.
Na deze indrukwekkende ervaring was het tijd om even te ontspannen, we gingen wake-boarden.
Ziet er makkelijker uit dan dat het daadwerkelijk is moet ik zeggen.
5 meter verder komen dan de kant was al een hele prestatie haha!
Super zwaar voor je spieren, waardoor we het op een gegeven moment ook opgaven. We moesten tenslotte ook nog naar de ouderen (verzorgings-verpleeghuis).
Wat een schatjes al die oude mensen! De meeste ouderen sliepen samen in grote slaapkamers. Voor de ouderen die wat meer geld te besteden hadden waren er ook een persoons huisjes. Die zagen er erg mooi uit, met veel privacy!
Een lange dag, veel reizen en veel indrukken.
De rest van de week hebben we gewerkt in het ziekenhuis. Bij de huisarts of bij de eerste hulp.
Tijdens het werken in het ziekenhuis krijg je de kans om zoveel mogelijk zelf uit te voeren. De medewerkers uit het ziekenhuis vragen je constant dingen te doen, waarbij je in Nederland nog niet eens zou mogen ondersteunen. Erg leuk en leerzaam dus!
In het ziekenhuis lopen de emoties soms wel hoog op. Het ene moment ondersteunen we een bevalling, het andere moment ben je getuige van een reanimatie die niet mocht baten. Dit is het dubbele van het beroep, waar ik zeker nog wel wat sterker in mag worden.
Al met al leer ik een hoop van deze heftige situaties en maakt het me een sterker persoon.
Tijd voor ontspanning, Paradise Island in Samal!
Ons eerste weekendje weg, heerlijk.. Even het hoofd leeg maken van alle nare en bijzondere momenten die we hebben mogen meemaken.
Wat een prachtig eiland! Witte stranden, palmbomen, heldere blauwe zee.. Best te doen?!
Een huisje met een groot bed, warme douche en een goede airco! Zo kom ik mijn weekend wel door.
De eerste dag lekker genoten op een bedje aan de zee. Zo af en toe een kokosnoot, tosti of wat anders lekkers bestellen. Denkend aan de andere studenten in Nederland die waarschijnlijk op hun school of stage zaten. Oke, dat is flauw! Sorry!
Het weekend was in ieder geval super en hebben ons goed vermaakt. Helemaal uitgerust thuis aangekomen, voor een nieuwe werkweek die komen gaat!
Dikke knuffel!
Erg aangrijpend om de verschillende beperkingen te zien van de kinderen, maar o wat mooi om te zien hoe de kinderen inclusief begeleiding wonen.
Een prachtig groot huis wat de kinderen volkomen de ruimte geeft om te spelen maar ook om zich terug te kunnen trekken.
Ieder kind heeft zijn eigen beperkingen, dus ook zijn eigen manier van handelen en taken/opdrachten uitvoeren.
Sommige kinderen gingen naar school. Een aantal in de ochtend, een aantal in de middag. Wij mochten hieraan deelnemen zodat ook wij een kijkje konden nemen hoe het hier op z’n schooldag gaat.
Erg anders… Een ‘normaal’ klaslokaal zoals wij in Nederland gewend zijn wordt hier nog eens in drieën gedeeld. De wc in een hoek van een klas blijkt ook normaal te zijn.
Wennen dus! Wel bijzonder om te zien hoe er les wordt gegeven aan de kinderen met speciale beperkingen. De ene leerling was blind, de ander doof en weer een ander kon niet praten. De lessen werden hierop aangepast. Zo werden de leerlingen die doof zijn apart genomen. Vele gebarentalen kwamen voorbij. Wat een aparte les, en zo knap!
In deze werkweek was er een speciaal programma op school, een dag stond in het teken van talent. ’S Morgens bij aankomst op school stonden er 3400 kinderen inclusief ouders op het schoolplein, wij werden gevraagd om op het podium een kleine speech te houden. Super eng, wel gaaf!
Kinderen kijken je met open mond aan, zwaaien naar je en zeggen je constant gedag. ‘Selfies’ kennen ze hier ook, ze doen er maar al te graag aan mee. Dat levert mooie foto’s en dus ook mooie herinneringen op!
Als cadeautje voor deze mooie en leerzame week heb ik samen met Fieke een alfabetisch spel gemaakt, dit is te gebruiken voor alle leerlingen met speciale beperkingen. Hier waren de leerkrachten erg dankbaar voor.
Weekend!
Dit weekend stond het ‘Nature Eden Park’ op het programma. Erg benieuwd, de foto’s zagen er in ieder geval fantastisch uit!
Het park ligt midden in de bergen, een stukje rijden dus.
Eenmaal aangekomen in het park natuurlijk gelijk het Skyriden en Skycycle opgezocht. Spannend!
Wat een uitzicht daar boven met een fietsje op een touw! Schreeuwen, gillen en lachen natuurlijk, maar super gaaf!
Een super mooi park, super veel te zien. Op naar de watervallen!
Selfie hier, selfie daar.. wat een uitzicht overal.
Klein uurtje later helaas verdwaald! Niet zomaar verdwaald maar echt verdwaald.. midden in de jungle!
Twee uur later nog steeds verdwaald, flink vaak gevallen, helemaal onder de klei en heel wat lek gestoken door verschillende beestjes.
Chagrijnig tegen elkaar om dat we verdwaald waren en elkaar uitlachen wanneer er iemand viel.
Eindelijk.. een groepje mensen! Na een tijdje hun gevolgd te hebben bleken ook hun verdwaald te zijn. Terug bij het begin dus!
Een aantal uren verder en nog maar een half uur te gaan voor het donker werd vonden we uiteindelijk de juiste weg. Dood en dood moe bij de uitgang van het park aangekomen te zijn bleken er geen taxi’s meer te rijden in de bergen vanwege het tijdstip.
De enige optie was achterop scooter’s. Oke? Zit niks anders op jongens! Achter op de scooter’s!
Natuurlijk.. kei harde regen, noodstop! Konden helaas niet meer verder rijden met de scooter’s in de bergen, was te gevaarlijk. Een tuctuc aanhouden dan maar.. Lekker droog!
De tuctuc maakte een vreemd geluid, leek van de onderkant uit te komen. Even stoppen om te kijken of we niet toevallig een dier eronder hadden, dit bleek niet het geval te zijn en volgens de chauffeur was er niks aan de hand.
Weer verder.. nog steeds een vreemd geluid, chauffeur ging zachter rijden! Een aantal jongens langs de kant schreeuwde plotseling erg hard en maakte een beweging dat we uit de tuctuc moesten springen. Natuurlijk keken wij elkaar heel stom en angstig aan, toch gesprongen! Op het moment dat we de tuctuc uit sprongen vloog het wiel over de straat.. Wat een geluk!
Uiteindelijk dood moe, drijf nat van de regen en helemaal bruin van de modder en de klei thuis aangekomen.
Wat een pech en wat een avontuur, zouden ze ons thuis geloven?!
De volgende dag weer vroeg op om fris en fruitig langs een operatietafel te staan. Wat een spierpijn!
De operatie werd uitgevoerd door Dr. Robillo zelf. Een 48 jarige vrouw bleek tumoren in zowel haar eierstokken als in haar baarmoeder te hebben. De buik van deze mevrouw was erg opgezwollen en zag er pijnlijk uit.
Akelig om te zien hoe ver de buik van deze mevrouw open gesneden werd. De operatie bleek gelukkig wel geslaagd te zijn, de tumoren waren verwijderd.
Een oriëntatiedag..
Deze dag zouden we naar een afkickkliniek, ouderen (verzorgings-verpleeghuis) en wake-board park gaan.
Als eerste de afkickkliniek, van jong tot oud.. Heftig om te zien!
Jongens/mannen en meisjes/vrouwen werden gescheiden. Kinderen van 10 jaar die al drugs verkochten, of kinderen van 13 die al echt verslaafd waren. Wij keken onze ogen uit.
Na deze indrukwekkende ervaring was het tijd om even te ontspannen, we gingen wake-boarden.
Ziet er makkelijker uit dan dat het daadwerkelijk is moet ik zeggen.
5 meter verder komen dan de kant was al een hele prestatie haha!
Super zwaar voor je spieren, waardoor we het op een gegeven moment ook opgaven. We moesten tenslotte ook nog naar de ouderen (verzorgings-verpleeghuis).
Wat een schatjes al die oude mensen! De meeste ouderen sliepen samen in grote slaapkamers. Voor de ouderen die wat meer geld te besteden hadden waren er ook een persoons huisjes. Die zagen er erg mooi uit, met veel privacy!
Een lange dag, veel reizen en veel indrukken.
De rest van de week hebben we gewerkt in het ziekenhuis. Bij de huisarts of bij de eerste hulp.
Tijdens het werken in het ziekenhuis krijg je de kans om zoveel mogelijk zelf uit te voeren. De medewerkers uit het ziekenhuis vragen je constant dingen te doen, waarbij je in Nederland nog niet eens zou mogen ondersteunen. Erg leuk en leerzaam dus!
In het ziekenhuis lopen de emoties soms wel hoog op. Het ene moment ondersteunen we een bevalling, het andere moment ben je getuige van een reanimatie die niet mocht baten. Dit is het dubbele van het beroep, waar ik zeker nog wel wat sterker in mag worden.
Al met al leer ik een hoop van deze heftige situaties en maakt het me een sterker persoon.
Tijd voor ontspanning, Paradise Island in Samal!
Ons eerste weekendje weg, heerlijk.. Even het hoofd leeg maken van alle nare en bijzondere momenten die we hebben mogen meemaken.
Wat een prachtig eiland! Witte stranden, palmbomen, heldere blauwe zee.. Best te doen?!
Een huisje met een groot bed, warme douche en een goede airco! Zo kom ik mijn weekend wel door.
De eerste dag lekker genoten op een bedje aan de zee. Zo af en toe een kokosnoot, tosti of wat anders lekkers bestellen. Denkend aan de andere studenten in Nederland die waarschijnlijk op hun school of stage zaten. Oke, dat is flauw! Sorry!
Het weekend was in ieder geval super en hebben ons goed vermaakt. Helemaal uitgerust thuis aangekomen, voor een nieuwe werkweek die komen gaat!
Dikke knuffel!
-
08 September 2014 - 16:37
Nancy:
Hallo Daily en de meiden
Even reageren op het nieuwe reis verslag hartstikke leuk die ervaringen van jullie ,wat hebben jullie veel meegemaakt in die korte tijd,en al zoveel gezien in drie weekjes ,en natuurlijk nog veel in het verschiet,
wij horen natuurlijk bijna dagelijks de ervaringen, maar dail je maakt er een prachtig verhaal van superrr,
tot snel maar weer.
Veel liefs Pap en Mam xxxxjes -
08 September 2014 - 16:53
Theo Toos:
Mooi reisverslag.Daily zo maak je nog iets mee wat je in holland niet ziet daar leer je iets van in een mooi land ik zal wel willen ruilen met jou want bij ons is er toch geen klote aan nog veel plezier en pas op dat is een vreemd land kusjes OPA ..OMA. Groetjes -
08 September 2014 - 18:16
Mai Vd Velde:
Goh Daily, wat een prachtig verhaal weer! Ik heb genoten, en erg mooi wat je allemaal meemaakt en wat je allemaal doet. Deze ervaring neemt niemand je af. Tot de volgende keer xxx Mai -
09 September 2014 - 10:55
Oma Leen:
hoi Daily weer genoten van je reisverslag [je zou ook nog schrijfster kunnen worden]
avonturen waar je spieren sterker van worden/belevenissen waar je mentaal sterker van wordt
maar neem de volgende keer als je weer op avontuur gaat maar een kompas mee.
het is wel een geweldige stageplek;het leerzame met het aangename samen laat onvergetelijke indrukken achter zeker bij jou; maar ook bij ons.
kijk uit naar je volgende verslag xxxxxxxxxxxxOma -
09 September 2014 - 19:17
Floor:
Weer een super reisverslag dail!
Ik kijk uit naar je volgende!
wat een mooie ervaringen.. wauw! Geniet er maar leker van voor je het weet is het voorbij.
xxx -
09 September 2014 - 19:30
Marlieke :
Wauw mooi geschreven Daily! Erg leuk om te lezen! Je maakt veel mee.. Geniet van de bijzondere momenten! Liefs XXX -
09 September 2014 - 20:38
The /Griet:
Hoi Daily je hebt weer een prachtig verslag gemaakt van je belevenissen , spannende , en interessante situaties meegemaakt .Lijkt mij heel leuk omdat allemaal mee te maken en vooral leerzaam dat is waar je het voor doet. We wachten met spanning op je volgende verslag.
Groetjes van The /Griet .Doeiiiiiiiiiiiiiiiiii. -
09 September 2014 - 21:02
Chery & Ger:
Wat jullie allemaal meemaken en hoe cool je je er onder blijft (tenminste dat denken we te lezen uit je verslagen), dat hadden we nooit achter jou gezocht. Sterk hoor, klasse dat je je er zo doorheen slaat. Het zijn toch andere omstandigheden dan hier. We zullen je blijven volgen en wensen jou veel plezier in je werk en in je vrije tijd, doei,doei. -
11 September 2014 - 12:27
NEllie Van Sur:
hallo Daily wat een leuk en boeiend verslag wat u allemaal meemaakt je bent een sterke meid maar het is voor jou en de andere meiden leerzaam omdat allemaal mee te maken en wat er nog komt nu daily tot het volgende verslag groetjes van nellie van sur -
11 September 2014 - 17:20
Mien Van Asten:
Hoi Daily !
Dit is weer een mooi verslag van wat je doet en meemaakt !
Jij kunt het zo verwoorden ,dat het is of ik er bij ben !
Geniet ervan , want het is een hele belevenis !!!
Ik blijf je volgen , tot weer eens !
Groetjes Mien !!
-
12 September 2014 - 11:02
Peet:
Heeeej Daily!
Wat heerlijk om je verslagen te lezen en te volgen.
En wat een ervaringen doe je op, emotioneel, verdriet, heftig, lachen,
huilen, vrolijk, angst, blij...
Er zullen een hoop emoties door alle belevenissen loskomen, maar hierdoor
bouw je aan je levenservaringen. Ben er stiekem jaloers op.......
Lieve meid, neem, pak, trek aan alles wat op je pad komt en vergeet, ondanks een hoop heftigheid, vooral niet te genieten!! Trots op jou!
Dikke kus van Peet! En van m'n aanhang uiteraard ;-)
-
14 September 2014 - 12:50
Hannie En Henk:
Hallo Daily (en de rest van de groep),
Wij lezen in je verslagen dat jullie het daar prima naar jullie zin hebben
Je mooie reisverslagen houden ons op een leuke manier op de hoogte van je dagelijkse bezigheden.
Bij thuiskomst kun je zo maar als chirurg aan de slag in het Canisius.
Wij hebben ook nog even bij Fieke de foto's bekeken. Als we jullie met de fiets over het touw hoog in de lucht zien rijden, dan is dat toch heel wat anders dan even een ritje met je auto naar het dorp.
Blijf vooral genieten van deze reis; het zijn ervaringen die je je hele leven zult blijven herinneren.
Groetjes en tot je volgende reisverslag.
Hannie en Henk. -
15 September 2014 - 16:19
Helga Van Tent:
hallo Daily wat leuk om jou reis verslagen te lezen en dat je het naar de zin hebt daar en natuurlijk ervaringen op doet wat kun je het ook mooi verwoorden hoe dat jij alles mee maakt lieve Daily ik hoop dat je nog een fijne tijd hebt groetjes helga -
16 September 2014 - 13:49
Eefje Diesveld:
Hallo Daily ,
Wat een verhalen. Wat maken jullie veel mee. Geweldig.
Ik heb 2 vragen: willen jullie allemaal een scan maken van je ondertekende I-BPVO en naar mij toesturen. Fieke heeft een hele leuke foto van jullie vieren op de site staan. Wij willen deze graag, ter promotie, in de hal ophangen. Zouden jullie me deze foto kunnen toemailen. je kunt foto's namelijk niet van de site afhalen.
Alvast bedankt en ga vooral door met genieten.
Groet,
Eefje -
16 September 2014 - 17:38
Ria Timmermans:
Hoi daily,fijn om te lezen dat het goed gaat,aan de ene kant leer je er zo te horen erg veel maar soms lijkt het me ook wel heftig. Gelukkig zijn er ook erg leuke dingen te beleven.
Wel spannend lijkt me om daar te verdwalen,gelukkig waren jullie samen! Nog. Veel leer/werk plezier. Groetjes Ria -
19 September 2014 - 07:56
Ton En THeetje Bruins:
THE en ik volgen jou wat goed dat jij en je vriendinnen zoveel dankbaar werk doen .maar je moet ook vooral van genieten wat n ervaring nog heel veel leer en leuke momenten .
Gr. Ton en THeetje Bruins xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
